Terugblik op de Online Educa 2010

What do you mean by miserable?

De afgelopen week was ik op uitnodiging van het Consortium voor Innovatie op de Online Educa in Berlijn. Natuurlijk in de hoop en verwachting dat ik een lawine van blogberichten zou schrijven over mijn ervaringen daar.
Normaal gesproken is dat al een uitdaging op zich, maar nu extra lastig omdat ik dit niet de beste conferentie vond die ik ooit heb bijgewoond en dan druk ik me nog diplomatiek uit.

Wat ik er niet goed aan vond:
Keynotes die op een enkele uitzondering na niet al te best waren
Sessies die soms veel te laat begonnen
Sessies die soms veel te vroeg beëindigd werden
Wifi voorzieningen die soms in het geheel niet of heel slecht werkten
Presentatoren die hun presentaties vanaf de eerste hoofdletter tot de laatste punt letterlijk voorlazen vanaf papier.
Presentatoren die met de rug naar het publiek hun presentatie voorlazen vanaf het scherm
Presentaties die vrijwel volledig uit tekst en bullets bestonden.
Sessies bestaande uit drie deelpresentaties die onderling niets met elkaar te maken hadden
Presentatoren die zittend en zich verschuilend achter hun notebook hun verhaal oplezen
Een beursvloer met standjes die veel te krap bemeten was en daardoor slecht tot z'n recht kwam
Een bepaald niet intuïtieve website om je eigen programma samen te stellen
Per dag kun je maar drie sessies volgen
En zo kan ik nog wel even doorgaan!

Was er dan niets goed? Jazeker wel:
De lunch en verdere catering was beide dagen prima!
Larry Johnson maakte als keynote veel goed!
De handson sessie met Sugata Mitra was geweldig!
De sessie "The Gap Between Talking and Doing" en met name de bijdrage daaraan van twee Finse dames was vanwege de afwijkende werkvorm een verademing!
Je hebt heel veel tijd en gelegenheid om mensen te ontmoeten en te netwerken!
Het is hoe dan ook inspirerend om zoveel mensen bij elkaar te zien met veel bevlogenheid en betrokkenheid!

Maar wat is nu de balans, Educa Offline?
Dat zul je mij niet horen zeggen. Een conferentie is wat je er zelf van maakt! Je kunt dus ook overwegen om zelf presentaties aan te dragen bij de volgende Call for Proposals.
Verder is het heel belangrijk om niet alleen te gaan, maar je aan te sluiten bij een groep. Samen doe je zoveel meer ervaring en informatie op dan alleen!
Dat bleek dit jaar eens te meer uit de samen met saMBO~ICT en Kennisnet georganiseerde netwerkbijeenkomsten. Op woensdagavond werd alle deelnemers gevraagd een focusvraag te formuleren: Waarom ben je hier en wat hoop je hier te leren? Ook kregen de deelnemers een stapeltje (D-Mark) bankbiljetten uitgereikt. Op de bijeenkomst van vrijdag (om 7:30 uur!) mochten ze die een bestemming geven. Daar kwam ook opnieuw de focusvraag aan de orde. Aan de hand daarvan werden er veel ervaringen uitgewisseld. Een van de deelnemers zei: "Ik hoor nu in een half uur meer goede tips dan gisteren gedurende de gehele dag!"
OP de twee onferentiedagen zelf heb ik veel mensen horen mopperen over de kwaliteit van de presentaties. Na afloop heeft iedereen toch het gevoel weer een paar leerzame en inspirerende dagen gehad te hebben. Er gebeurt dus veel meer (met je) dan alleen tijdens die sessies! Juist de tijd daaromheen moet je dus zo goed mogelijk uitnutten. Je komt collega's tegen van andere instellingen die je in Nederland nooit ziet. Ook dat is wat zo'n conferentie mogelijk maakt.

Kortom:
Als ik volgend jaar weer in de gelegenheid wordt gesteld om te gaan zal ik zeker geen nee zeggen. Ook anderen zal ik het niet afraden, maar wel met de nodige kanttekeningen. Je bent baas van je eigen programma!
"Maar als mijn baas dit leest laat hij me nooit meer gaan!"
Tja, dat betekent dat je met een ijzersterke motivatie zult moeten komen. Misschien zijn er weblogs waar veel positiever gesproken wordt over de Online Educa. Laat de baas dan vooral die ook lezen. Wat me trouwens opviel is dat de mensen die voor het eerst gingen het veel beter vonden dan de "conferentietijgers" die geen jaar overslaan. Laat die dan maar eens thuis en stuur jonge collega's daarvoor in de plaats!

Internationaal
Er waren dit jaar deelnemers uit maar liefst 103 landen! Dat is op zich al fascinerend natuurlijk. Duitsers op nummer 1, Nederlanders op 2, Engelsen op 3 en de Finnen op 4. Maar ook Australië en veel landen uit Afrika waren vertegenwoordigd. De voertaal is bij alle presentaties engels. Dat kan soms wel eens leiden tot wat misverstanden. Zo kwam er bij een Italiaanse presentator de volgende vraag uit de zaal:
Do you have some measurable results? Waarop de Italiaan reageert: What do you mean by miserable?

Tips voor presentatoren
Ik weet niet of er Nederlanders zijn die een vinger in de pap hebben bij de organisatie van de Online Educa. Zo ja, dan zou ik die graag een aantal tips meegeven: Biedt de presentatoren alstjeblieft een handleiding aan om (beter) te leren presenteren. Moedig het gebruik van andere werkvormen aan. Verbiedt Powerpoint! Zorg voor een betere internetvoorziening. Maak het programma op de website op de een of andere manier overzichtelijker.